Diep plezier: vreugde

Wakker worden met diep plezier: vreugde.

Een gedragen lichtheid, misschien omwille van eerder verwelkomd verdriet en de strekkende stilte daaromheen. Alsof ik een existentiële toets heb afgelegd, lerende dat het proces niet om de uitkomst draait. Alsof ik een heel intieme band in en met mezelf ontdekt heb die tegelijkertijd de namen autonomie en verbinding draagt.

De wereld ziet er meer dan beeldig uit. Eén en al kunst. Zo lijk ik met mijn geestesoog gericht op wolken en golven impressionistische schilderkunde te doordringen. Twee slanke zwanenhalsen in het licht van de zon en diens flair vormen een perfecte, filmische aftiteling. De aanraking van de wind is opvallend teder. Vogelenzang klinkt even als de aanvang van een episch koor. En een geconcentreerde sporter en haar spieren schitteren op de pier wiens einde ik zonder huiver of twijfel tegemoet banjer. Mijn zintuigen zijn zwanger 'an sich'.

Als de indruk dat er niets te halen of te brengen valt. Een ópen, fris begin, vol leven.