Zoetzure onzekerheid,
Aan jou telkens de vraag "Wie ben ik?" waar antwoorden gestaag, ritmisch geleefd worden.
Aan jou de tango tussen hoop en angst, de mix en match van controle en openheid, de vastgezette inademing, de briezende uitademing, de koele stilte in plaats van verzachtende omstandigheid.
Noem ik je openheid dan adoreer ik je hardop, noem ik je onduidelijkheid dan eis ik correctie en leef ik projectie, noem ik je onveiligheid dan mist mijn innerlijk kind baarmoederlijke zelfcompassie, noem ik je avontuur dan wil ik vliegen waar ik evengoed leer vallen, bénoem ik je hardop dan ontwijk ik je binnenin.
Doorvoel ik je bij je ware naam als antwoord op de vraag wie-ik-ben, leef ik in harmonie met het soort weten dat bekende woorden ontgaat en voorbedachte acties en poses van enige zin ontslaat.
In mij het kind dat rondom haar niet vastgedraaide centrum spelen wilt. Aan jou de bedding die haar evengoed uitnodigend prikkelt als alertmakend op haar zenuwen zinspeelt. In mij het vlammende verlangen jou ten volste te leven, in mij de roestige denker wiens gedachten jou tot stikken aansporen.
Je kunt en wilt en zal mij niets beloven. Het is hier niet aan een "mij" in mij om ter afwering in iets noodlottig te geloven. Er is geen referentie die jou volmaakte aanwezigheid objectief weerspiegelen kan. Je bent en dat is wie ik ben en hier is een stroom die we leven noemen en óok als verklanking, trilling Lot rondgaat.
Misschien is het allermooiste aan jou dat je je nooit als iets anders voordoet. Geen pretentie, puur presentie. Jij bent waar verwondering, duizelingwekkend gelach, flapperende vreugde en onwennig verdriet, overwoekerde woede en verweesde schaamte een herboren thuis treffen. Jij bent waar wij elkaar leren zien, raken, beminnen, laten, vertrouwen en om alles dat leven zo zinvol maakt authentiek rouwen.
Waar een haat/liefde relatie onze verbinding lange tijd kenmerkte, ontdoe ik je van de projectie dat jij het was die mijn welzijn al die tijd belette. Ik onderschatte je waarde, overschatte jou als overmacht.
Je bent geen eisend leven buiten mij en dat antwoord leef ik langzaamaan, zonder ongeduldige tegenspraak van binnenuit.